|
|
|
|
|
KIZILAGIL KÖYUM
Sayğım sonsuz Kızılağıllı halkıma
Hayran oldum asmalarında salkıma
Her anımda düşer hep aklıma
Benide bağrına bas Kızılağıl köyüm
Kayaltıyla Köşektaşın arası
Gelince ortaya kapanır gönül yarası
İçinden geliyor insanın kucaklayıp sarası
Beni bağrına bas Kızılağıl köyüm
Ulaşım imkanı kolay sonsuzmu sonsuz
Yolunuz birgün düşerse ansız
İmkansız yapamıyorum ben onsuz
Senide bağrına basar kızılağıl köyüm
Hatıra aldım toprağından taşından
Ona veda ediyorum ta gediğin başından
Islandı mendilim gözüm yaşından
Bağrına bas beni bırakma köyüm
Bana gelsin sızında, ağrında
Sevgin eksilmez durur bağrımda
Ben gelmezmiyim sen çağarında
Bağrına bas beni has köyüm
Senden nefes alırım senden solurum
Sana varınca huzur bulurum
Taşına toprağına kurban olurum
Bağrına bas beni Kızılağıl köyüm
Dağın altından elmayı koparsan daldan
Şeker gibi tadı var sanki baldan
Yüzüme sürdüğüm toprağın kırmızı aldan
Hasretim sana canım kızılağıl köyüm
Sabah erkenden malı sığıra salınca
Cıvıkdan , Elvandan sıcak ekmeği alınca
Tereyağı ile balı sürünce
Senin gibi tatlı olur Kızılağıl köyüm
Koynunda büyüttün beni yidim nimetini
Yükle sırtıma çekeyim her zahmetini
Bilen bilir ancak senin kıymetini
Beni bağrına bas kızılağıl köyüm
Senden ayrı yaşamak insana kor
Bu ayrılığı neye yorarsan yor
Ben istemem ya muhanet çok zor
Bağışla beni kızılağıl köyüm
Dilimden düşmez Kızılağıl lisanı
Mardılamak yiyeceksen bekle Mayıs Nisanı
Sana varırken bir heycan sarar insanı
Kucakla beni Kızılağıl köyüm
Kayaltından poyraz esse yüzüme
Unutamam bağlıyım elbet özüme
Yalan dünyada Cennet köyüm gözüüme
Dışlama beni kızılağıl köyüm
Elli yaşındayım senden görmedim cefa
Doktor bile veremez senin gibi şifa
Övsem seni hakkın var bin defa
Benide bağrına bas kızılağıl köyüm
Kış gelsede köyüm beyazlara bürünse
Razıyım cezaya bu şiirim cürümse
Yufka ekmekle kavurma dürümse
Yimemde yanında yatarım köyüm
Varıpda açsam boyraz peceyi
Unutamam öyle serin geceyi
Her satırlara yazarım kızılağıllı heceyi
Unutamam seni kızılağıl köyüm.
Eksikleri yok değil birileri düzeldir
Kayaltın,Köşektaş,Topaklı da güzeldir
Ama Kızılağıl daha özeldir.
Benim şirin köyüm Kızılağıl
Şu gurbet eller beni sıkıyor
Geçim derdi hep üstün çıkıyor
Senden ayrı yaşamak beni yıkıyor
Bırakma beni kızılağıl köyüm
Hacıbektaş ilçem Nevşehir ilim
Adını anmayınca şişiyor dilim
İşsizlikten yana kırıktır belim
Gönülden bağlıyım kızılağıl köyüm
Sen tırnaksın ben etim
Ayrılınca senden oluyorum yetim
Bak sararıyor benzim betim
İstemem ayrılmayı kızılağıl köyüm
Kızılağılım han bizler hancı
Ayrılık saatınde tutar bir sancı
Seyerdersem manzaranı alırım hıncı
Uzak durma bana yaklaş kızılağılköyüm
Sımsıcak insanları cana çok yakın
Tek tek ayrıldık döneriz akın akın
Ömer unuttu diye düşünme sakın
Nasıl özlemeyim seni kızılağıl köyüm
Ömer Kurtar
| | |
|
|
|
|
|
Mükembel bir şiir, seni kutlarım Ömer!
| | |
|
|
|
Sie sind vermutlich noch nicht im Forum angemeldet - Klicken Sie hier um sich kostenlos anzumelden(Kayıdınız Yok, Tıkla, Kayıt Beleş)
